อรรถกถาอุโปสถสูตรที่ 10

มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า นิสินฺโน โหติ ความว่า พระศาสดาประทับนั่งบน
รัตนปราสาทของอุบาสิกา เพื่อกระทำอุโบสถ. ก็พระศาสดา
ครั้นประทับนั่งแล้วทรงตรวจดูจิตของภิกษุทั้งหลาย ทรงเห็นบุคคล
ทุศีลคนหนึ่ง ทรงพระดำริว่า ถ้าเราจัดแสดงปาติโมกข์ทั้งที่บุคคลนี้
นั่งอยู่นั่นแหละ ศีรษะของเขาจักแตก 7 เสียง ดังนี้แล้ว จึงได้
ดุษณีภาพ เพื่ออนุเคราะห์เขา. บทว่า อภิกฺกนฺตา แปลว่า ล่วงไป
แล้ว สิ้นไปแล้ว. บทว่า อุทฺธเสฺต อรุเณ ได้แก่ เมื่อเริ่มอรุณขึ้น.
บทว่า นนฺทิมุขิยา ได้แก่ ราตีจวนสว่างแล้ว. บทว่า อปริสุทฺธา
อานนฺท ปริสา ความว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ตรัสว่า บุคคลโน้น
ไม่บริสุทธิ์ แต่ตรัสว่า บริษัทไม่บริสุทธิ์. คำที่เหลือในที่ทุกแห่ง
ง่ายทั้งสิ้นแล.
จบ อรรถกถาอุโปสถสูตรที่ 10

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. เวรัญชสูตร 2. สีหสูตร 3. อาชัญญสูตร 4. ขฬุงคสูตร
5. มลสูตร 6. ทูตสูตร 7. พันธนสูตรที่ 1 8. พันธนสูตรที่ 2
9. ปหาราทสูตร 10. อุโปสถสูตร. และอรรถกถา
จบ มหาวรรคที่ 2